The Muse geeft Rotterdamse skyline smoel
De Rotterdamse Wijnhaven is een nieuw icoon rijker. Woontoren The Muse draagt met zijn open plint en speelse balkons bij aan de levendigheid van dit stadsdeel. De karakteristieke en beeldbepalende knik komt uit de hoge hoed van Barcode Architects’ partner Caro van de Venne.
Van spiegelpand tot pronktoren. Met die eerste kwalificatie typeerde Van de Venne het voormalig onderkomen van de gemeente Rotterdam ooit. Anno 2021 staat er aan de boorden van de Maas een ranke toren met aan weerszijden een schuin afgesneden zijgevel. De witte balkons worden met een antraciete lijst omkaderd. Toen de ambtenaren in 2010 verkasten naar een andere pand op de Kop van Zuid, greep Van de Venne haar kans. Waar je als architect normaal inschrijft voor een tender of opdracht, besloot zij out of the box te denken. “Toen de grond vrijkwam, zijn we meteen gestart met ontwerpen. Als jong architectenbureau zagen wij een gouden kans om aan ons portfolio te werken. Bovendien ligt de Wijnhaven op struikelafstand van ons bureau. Ons plan voor The Muse sloot helemaal aan bij de ambities van de gemeente Rotterdam. Namelijk met slanke, elegante torens het centrum revitaliseren. En daarnaast levendigheid aan het maaiveld toevoegen en een goede mix van bewoners aantrekken. Met de schetsen onder de arm gingen we op zoek naar een investeerder. Ontwikkelaar Wilma Wonen geloofde in ons plan. The rest is history.”
Buiging naar buurman
Van de Venne praat vol overgave als het over The Muse gaat. Dat is niet gek als een van je eerste en grootste projecten in de voortuin van je werkplek ligt. “We wilden iets ontwerpen waar mensen bewust voor kiezen. De herkenbare knik in het gebouw zorgt voor een subtiele buiging die ruimte geeft aan het aanpalende toren CasaNova. De bewoners van beide torens kunnen hier op de vijfde etage genieten van een gezamenlijk dakterras. Daarnaast zijn er hotelkamers waar gasten van de bewoners kunnen verblijven. Met dit silhouet willen we de levendigheid van toren naar de plint laten stromen. Dankzij de commerciële ruimtes en centrale lobby ontstaat er een verbinding die de kade laat bruisen.”
Contrast
De gevel is volgens Van de Venne het visitekaartje van je project. Want aan de zuid- en noordkant van het gebouw vind je de kernwaarden van het ontwerp terug. Er werd veel aandacht besteed aan de uitstraling. “Er is flink gespeeld met het contrast tussen licht en donker. Gesloten en open. Donker is ruw. Licht is glad. De witte balkons reflecteren terwijl de antraciete omlijsting het licht juist absorbeert. Dankzij de diepe negge is er schaduwwerking. Balkons schieten als een continuüm over het gebouw. De gevel wilden we juist heel vlak. Al die contrasten en verschillende texturen zorgen voor een speels effect.”
Onthaasten
Net als goede kunst laat architectuur je nadenken over het werk. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Van de Venne vaak in het museum te vinden is. “Ik kijk naar architectuur als naar een goed kunstwerk,” legt ze uit. “Je loopt erlangs, een detail valt je op en het beklijft. Een andere keer zie je misschien weer iets anders. Goede kunst laat je nadenken. Datzelfde effect hoop ik met The Muse te bereiken. Een moment van onthaasting als je er voorbij loopt. Het hoeft niet eens mooi te zijn, maar dan heeft het in ieder geval een emotie uitgelokt. Als het geen emotie oproept, is het inwisselbaar en eigenlijk pulp. De stad moet een samenstelling zijn van verschillende gebouwen die een relatie met elkaar aangaan. Hierdoor krijg je juist een afwisseling in sfeer en atmosfeer.”
Uitdagende gevel
Het meest karakteristieke detail van The Muse vormde tegelijk de grootste uitdaging. Tussen de vijfde en achtste verdiepingen maakt het volume een knik naar het noordwesten. Aan de westzijde komt een schuin hangende schuifpui uit op een royaal dakterras. Van de Venne over de uitdaging die deze vorm met zich meebracht: “Deze schuine glasgevels zijn onconventioneel. Met name door het gewicht van het glas. Je moet dan goed weten hoe het stelkozijn komt te hangen. Je wil immers geen dikke, ontsierende gevelprofielen. Reynaers Aluminium en gevelbouwer Blitta hebben hier al in het voorstadium met ons meegedacht. We hebben uiteindelijke voor een elektronische aansturing gekozen. Op die manier is het kozijn het best te openen met een minimale belasting. Door er samen voortijdig naar te kijken, hebben we esthetiek en functionaliteit goed kunnen koppelen.”
Iconisch
Belangrijker nog dan het gebouw vindt Van de Venne het effect dat de bouw heeft gehad op het Maritiem District. “Het project is exemplarisch geworden voor de hoogbouwvisie van Rotterdam. Je merkt dat The Muse een aanzuigende werking heeft gehad voor het gebied. Je ziet overal koffiebarretjes en lunchzaken ontstaan. Bovendien zijn de mensen die in The Muse wonen echt trots op hun gebouw. De gemeente Rotterdam heeft het silhouet zelfs al verwerkt in het logo van haar website staan. Dan krijg je toch het idee dat we iets iconisch hebben ontworpen.”
